Mijn verhaal in persoonlijke ontwikkeling: Deel 1 – Canada

Om te begrijpen waarom ik coach ben en zo gefascineerd ben door persoonlijke groei, wil ik jullie meenemen in mijn verhaal. Ik heb altijd wel een bepaalde interesse gehad in persoonlijke ontwikkeling, maar het is in Canada waar het voor mij echt begonnen is. Het is daar waar ik zelf heb ervaren wat persoonlijke ontwikkeling kan doen met iemand, hoe we ons leven zelf sturing kunnen geven en wat een ongelofelijke kracht we allemaal in ons dragen. Dit is mijn verhaal in persoonlijke ontwikkeling: Deel 1 – Canada.

Op 22 augustus 2011 stapte ik als jonge twintiger op een vliegtuig richting Montréal, Canada. Waarom ik naar daar ging? Ik wou ervaren hoe het zou zijn om een jaar in het buitenland te wonen. Wat ik daar ging doen? Dat ging ik wel zien. Ik had geen plan, enkel een gastgezin waar ik in het begin terecht kon. Man man man, wist ik veel dat de Jonas die op dat vliegtuig stapte, niet dezelfde Jonas zou zijn dan die een jaar later terug naar België vloog.

Enthousiasme

De eerste dagen waren geweldig. Ik ontdekte de stad en liet alles op mij afkomen. Later zou ik ontdekken dat dit de fameuze “honeymoon fase” is, wanneer alles nog nieuw en boeiend is. Het eerste wat ik deed was een eigen stek zoeken.

Samen met de vrouw van het gastgezin begon ik mijn zoektocht naar een appartement. Na ongeveer 2 weken had ik een prachtig appartement gevonden en verhuisde ik naar mijn nieuwe verblijfplaats.


De fameuze “honeymoon fase”, wanneer alles nog nieuw en boeiend is


Eenzaamheid

Daar zat ik dan. Ik was in een stad (en land) dat ik nog niet goed kende, ik had geen job, geen sociaal leven en alles wat me dierbaar was, was 7 uur vliegen van mij verwijderd.
Wat had ik dat onderschat!

Verschillende nachten heb ik me met tranen in mijn ogen afgevraagd wat ik in godsnaam aan het doen was. Ik kreeg veel steun van het thuisfront, maar uiteindelijk stond ik er alleen voor. Ik was alleen en de eenzaamheid was enorm.

Kracht

Het is in die periode dat ik mijn eigen kracht ontdekte. Ik was de enige die verantwoordelijk was voor mijn geluk, mijn leven. Als ik niets deed, dan ging er ook niets veranderen. Een heel beangstigende gedachte enerzijds en een enorme vrijheid anderzijds.

Ik dwong mezelf om uit mijn comfortzone te komen. Ik begon boeken te lezen over mindset en persoonlijke ontwikkeling. Ik ging regelmatig naar de fitness. Ik experimenteerde met nieuwe recepten. Ik ging op zoek naar een job en probeerde mijn (sociaal) leven op te bouwen.


Als ik niets deed, dan ging er ook niets veranderen. Een heel beangstigende gedachte enerzijds en een enorme vrijheid anderzijds.


Gelukkig

Met veel vallen en opstaan, creëerde ik mijn leven in Montréal. Uiteindelijk heb ik verschillende jobs gevonden. Wat vooral praktisch was om mijn leven daar te betalen, maar meer dan dat was het eigenlijk niet. De grootste uitdaging was mijn sociaal leven, maar ook de grootste beloning.

Ik had er de meest intense vriendschappen. Het voelde als familie, wat we ook een beetje waren aangezien onze families ver van huis zaten. Op feestdagen maakten we heuse feestmaaltijden, we deelden onze gelukkigste en zwaarste momenten en we hadden de zotste avonturen.

Een kleine greep uit mijn avonturen: roadtrip van 2100 km op drie dagen (Montréal-Boston-Washington DC-Philadelphia-Montréal), nieuwjaar vieren in New York, elke week schaatsen in parken, een live Hockey match bijwonen, zonsopgang zien vanuit een zetel op een dak in de stad, happy hour op vrijdag tussen bejaarden, een trip naar Cuba, kanotrip van 6 dagen, hickingtrip in de Canadese bossen (waar ik op de eerste dag ontdekte dat er ook beren liepen), Memorial day vieren bij een Amerikaans gezin en talloze etentjes (want ja, food is life!).

Mijlpaal

Uiteindelijk werd Canada een absolute mijlpaal in mijn leven. De inzichten en de ervaringen, zowel de goede als de slechte, hebben mij en mijn kijk op het leven voor altijd veranderd.

Ik leerde wie ik was zonder enige invloed van buitenaf. Ik leerde de waarde van goede, oprechte vriendschappen. Ik leerde hoe we echt zelf richting kunnen geven aan ons leven. Ik leerde dat de grootste uitdagingen ook de grootste beloningen kunnen hebben. Ik leerde dat we allemaal een enorme kracht in ons hebben als we geen keuze hebben. Ik leerde…. ik leerde onnoemelijk veel in dat ene jaar.

Jonas die vertrok was duidelijk niet dezelfde als Jonas die terugkwam.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *